Ayodhya Kanda – Sarga 16 (Valmiki Ramayana)

Jubilant city of Ayodhya

Valmiki Ramayana – Kanda 2 – Sarga 16

स तदंतःपुरद्वारं समतीत्य जनाकुलम् |
प्रविविक्तां ततः कक्ष्यामाससाद पुराणवित् || २-१६-१
प्रास कार्मुक बिभ्रद्भिर् युवभिर् मृष्ट कुण्डलैः |
अप्रमादिभिर् एक अग्रैः स्वनुरक्तैः अधिष्ठिताम् || २-१६-२

तत्र काषायिणो वृद्धान् वेत्रपाणीन् स्वमंकृतान् |
ददर्शविष्ठितान् द्वारि स्त्रध्यक्षान् सुसमाहितान् || २-१६-३

ते समीक्ष्य समायान्तं रामप्रियचिकीर्षवः |
सहसोत्पतिताः सर्वे ह्यसनेभ्यः ससम्भ्रमाः || २-१६-४

तानुवाच विनीतात्मा सूतपुत्रः प्ररक्षिणः |
क्षिप्रमाख्यात रामाय सुमन्त्रे द्वारि तिष्ठति || २-१६-५

ते राममुपसंगम्य भर्तुः प्रियचिकीर्षवः |
सहभार्याय रामाय क्षिप्रमेवाचचक्षिरे || २-१६-६

प्रतिवेदितमाज्ञाय सूतमभ्यन्तरं पितुः |
तत्रैवानाययामास राघवः पियकाम्यया || २-१६-७

तं वैश्रवणसंकाशमुपविष्टुं स्वलंकृतम् |
ददर्श सूतः पर्यङ्गे ससैवर्णे सोत्तरच्छदे || २-१६-८
वराहरुघिराभेण शुचिना च सुगन्धिना |
अनुलिप्तं पराघर्येन चन्दनेन परंतपम् || २-१२-९
स्थितया पार्श्वतश्चापि वालव्यजनहस्तयास्थितया पार्श्वतश्चापि |
उपेतं सीतया भूयः चित्रया शशिनं यथा || २-१६-१०

तं तपन्तमिवादित्यम्पपन्नं स्वतेजसा |
ववन्दे वरदम् बन्दी नियमज्ञो विनीतवत् || २-१६-११

प्राञ्जलिः ससुमुखं दृष्ट्वा विहारशयनासने |
राजपुत्रमुवाचेदं सुमन्त्रो राजसत्कृतः || २-१६-१२

कौसल्या सुप्रभा राम पिता त्वं द्रष्टुमिच्छति |
महिष्यापि हि कैकेय्या गम्यताम् तत्र माचिरम् || २-१६-१३

एवमुक्तस्तु संहृष्टो नरसिंहो महाद्युतिः |
ततः सम्मानयाम् सीतामिदमुवाच ह || २-१६-१४

देवि देवश्च देवी च समागम्य मदंतरे |
मन्त्रेयेते ध्रुवं किंचित् अभिषेचन संहितम् || २-१६-१५

लक्षयित्वा ह्यभिप्रायं प्रियकामा सुदक्षिणा |
संचोदयति राजानं मदर्थ मसितेक्षणा || २-१६-१६

सा प्रहृष्टा महाराजं हितकामानुवर्तिनी |
जननी चार्थकामा मे केकयाधिपतेस्सुता || २-१६-१७

दिष्ट्या खलु महाराजो महिष्या प्रियया सह |
सुमन्त्रं प्रहिणोद् दूतमर्थकामकरं मम || २-१६-१८

यादृशी परिषत् तत्र तादृशो दूताअगतः |
ध्रुवमधैव मां राजा यौवराज्येऽभिषेक्ष्यति || २-१६-१९

हन्त शिघ्रमितो जत्वा द्रक्ष्यामि च महिपतिम् |
सह त्वं परिवारेण सुखमास्स्व रमस्व च || २-१६-२०

पतिसम्मानिता सीता भर्तारम्असितक्षणा |
आ द्वारमनुवव्राज मङ्गलान्यभिदध्युषी || २-१६-२१

राज्यं द्विजतिभीर्जुष्टं राजसूयभिषेचनम् |
कर्तुमर्हति ते राजा वासवस्येव लोककृत् || २-१६-२२

दीक्षितं व्रतसम्पन्नं वराजिनधरं शुचिम् |
कुरङ्गशृङ्गपाणिं च पश्यन्ती त्वां भजाम्यहम् || २-१६-२३

पुर्वां दिशं वज्रधरो दक्षिणां पातु ते यमः |
वरुणः पाश्चिमामाशां धनेशस्तुत्तरं दिशम् || २-१६-२४

अथ सीतामनुज्ञाप्य कृतकौतुकमगळः |
निश्चक्राम सुमन्त्रेण सह रामो निवेशनात् || २-१६-२५

पर्वतादिव निष्क्रम्य सिंहो गिरिगुहाशयः |
लक्ष्मणंद्वारि सोऽपश्यत् प्रह्वञ्जलिपुटं स्थितम् || २-१६-२६

अथ मध्यमकक्ष्यायां समागच्छत् सुहृज्जनैः |
स सर्वानर्थिनो दृष्ट्वा समेत्य प्रतिनन्द्य च || २-१६-२७
ततः पावकसंकाशमारुरोह रथोत्तमम् |
वैयाघ्रं पुरुष्व्याघो राजितं राजनंदनः || २-१६-२८

मेघनादमसम्बाधं मणिहेमविभूशितम् |
मुष्णन्तम् इव चक्षूंषि प्रभया मेरुवर्चसम् || २-१६-२९
करेणुशिशुकल्पैश्च युक्तं परमवाजिभिः |
हरियुक्तं सहस्राक्षो रथमिन्द्र इवाशुगम् || २-१६-३०
प्रययौ तूरमास्थाय राघवो ज्वलितः श्रिया |

स पर्जन्य इवाकाशे स्वनवानभिनादयन् || २-१६-३१
निकेतान्निर्ययौ श्रिमान् महाभ्रादिव चन्द्रमाः |

चित्रचामरपाणिस्तु लक्ष्मणो राघवानुजः ||२-१६-३२
जुगोप भ्रातरं भ्राता रथमास्थाय पृष्ठतः |

ततो हलहलाशब्दस्तुमुलह् समजायत ||२-१६-३३
तस्य निष्क्रममाणस्य जनौघस्य समन्ततः |

ततो हयवरा मुख्या नागाश्च गिरिसन्निभाः || २-१६-३४
अनुजग्मुस्तदा रामं शतशोऽथ सहस्रशः |

अग्रतश्चास्य सन्नद्धाश्चन्दनागुरुभूषिताः || २-१६-३५
खड्गचापधराः शूरा जग्मुराशंसवो जनाः |

ततो वादित्रशब्दाश्च स्तुतिशब्दाश्च वन्दिनाम् ||२-१६-३६
सिंहनादाश्च शूराणां तदा शुश्रुविरे पथि |

हर्म्यवातायनस्थाभिर्भूषिताभिः समन्ततः || २-१६-३७
कीर्यमाणः सुपुष्पौघैर्ययौ स्त्रीभिररिंदमः |

रामं सर्वानवद्याण्ग्यो रामपिप्रीषया ततः || २-१६-३८
वचोभिरग्र्यैर्हर्म्यस्थाः क्षितिस्थाश्च ववन्दिरे |

नूनं नन्दति ते माता कौसल्या मातृनन्दन || २-१६-३९
पश्यन्ती सिद्धयात्रं त्वं पित्र्यं राज्यमुपस्थितम् |

सर्वसीमन्तिनीभ्यश्च सीतां सीमन्तिनीं वराम् || २-१६-४०
अमन्यन्त हि ता नार्यो रामस्य हृदयप्रियाम् |

तया सुचरितं देव्या पुरा नूनं महत्तपः || २-१६-४१
रोहिणीव शशाङ्केन रामसंयोगमाप या |

इति प्रासादशृङ्गेषु प्रमदाभिर्नरोत्तमः || २-१६-४२
शुश्राव राजमार्गस्थः प्रिया वाच उदाहृताः |

स राघवस्त्रत्र तदा प्रलापान् |
शुश्राव लोकस्य समागतस्य |
आत्माधिकारा विविधाश्च वाचः |
प्रहृष्टरूपस्य पुरे जनस्य || २-१६-४३

एष श्रियं गच्छति राघवोऽद्य|
राजप्रसादातद् विपुलं गमिष्यन् |
एते वयम् सर्वसमृद्धकामा|
योषामयं नो भविता प्रशास्ता || २-१६-४४

लाभो जनस्यास्य यदेष सर्वं|
प्रपत्स्यते राष्ट्रमिदं चिराय |
न ह्यप्रियं किंचन जातु कश्चित् |
पश्येन्न कुःखं मनुजादिपेऽस्मिन् || २-१६-४५

स घोषवद्भिश्च हयैः सनागैः |
पुरस्सरैः स्वस्तिकसूतमागधैः |
महीयमानः प्रवरैश्च वादकैः |
अभिष्टुतो वैश्रवणो यथा ययौ|| २-१६-४६

करेणुमात्ङ्गरथाश्वसंकुलं |
महाजनौघैः परिपूर्णचत्वरम् |
प्रभूतरत्नं बहुपण्यसंचयं |
ददर्श रामो विमलं महापथम् || २-१६-४७

|| इति श्रिमद् ऱमयने षोडश सर्गः ||

हिंदू धर्म, जिसे सनातन धर्म भी कहा जाता है, विश्व के सबसे प्राचीन धर्मों में से एक है। यह केवल एक धर्म नहीं, बल्कि एक जीवन पद्धति है, जो वेदों, उपनिषदों, पुराणों, भगवद गीता, रामायण और महाभारत जैसे ग्रंथों पर आधारित है। इसका मूल उद्देश्य आत्मा की शुद्धि, मोक्ष की प्राप्ति और धर्म, अर्थ, काम, मोक्ष — इन चार पुरुषार्थों की प्राप्ति है।